قلب، جاده ای است که تنها مسافر آن باید خدا باشد؛

قلبی که با غیر خدا آشناست، کوچه ای بن بست است.
 (دکتر سنگری)

الهی!
همنشین از همنشین رنگ می گیرد، خوشا آنکه با تو همنشین است

عالم همه محو گل رخسار حسین است

ذرات جهان درعجب از کار حسین است

دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش

یعنی که خدای تو عزادار حسین است

عالم همه قطره اند و دریاست حسین ...
خوبان همه بنده اند و مولاست حسین ...
ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش ...
از بس که کرم دارد و آقاست حسین