دل افســــرده ام با غــم قــــرین اســــت که در فکر جواد العارفیـــــن اســــــت چــرا غمگیــــن در این عالــم نبـاشــم پریشان قلب ختم المرسلیـــــن اســــت شــد از زهر جفــــا و کینــه مسمـــــوم جهان از ماتمش با غم قــــرین اســـت بــه هنگــام شبــاب ، از کـیـــد دشمــن خزان ، گلزار سلطان مبیـــــن اســـــت میـــان حــــجـــــره در بســـتــه بــــراو زاهش ، لرزه بر عرش بریــن اســــت غبار غبار غـــم نشســتــــه بــــر رخ مـــــاه گه قتل شـــه دنیــــــا و دیـــن اســــــت لبــش عطشان و جانـش بر لبــــش بود چنان جدش که دریا افریــــــن اســـــت هنــــوزم در تمــــام کــــون ، قطــــــره بپا شور عـزا در شهر دیــــن اســـــت