چشم که گشودیم دنیا بود و شهر بود و مردمان د ر جامه های رنگین .
هر یک به رنگی و رنگی برنگی......
رنگها زیبا و چشم نواز و عصیانگر.
گشتیم وبیشتر گشتیم تا مگر جامه ای بیابیم همرنگ دل خود که گفته اند
\" مرد را آن به که صورت و سیرت همسان \"
روز به پایان آمد و نیافتیم رنگی بی رنگ .
رنگ دلمان رنگ بی رنگی.
باید هچو شیشه بود
دو رو و یکرنگ
نه چون آئینه دو رو و دو رنگ و دروغ گو !