هر گاه خدا را بیابی خود را گم میکنی و ان گاه که به خود برسی خدا گمشده توست
آنگاه که دوست داری با من هم سخن شوی، نماز را به یاد من بخوان. (طه/14

باید گذشت از دنیا به آسانی باید
مهیا شد از بهر قربانی
سوی حسین رفتن با چهره خونین به به
 چه زیبا بود این سان معراج انسانی

خواهید به سوی دوست پرواز کنید . یا زندگی دوباره آغاز کنید یک پنجره از اتاق تنهائیتان هر صبح به سمت کربلا باز کنید

مناجات>>
الهی! در همه ی فصل ها با من باش. نمی دانم آشفتگی ام را با کدامین دستاویز به سامان بیاورم چرا که در پیشگاه تو به استغاثه نشسته ام. یک عمر نشان تو را جستجو کردم تا دانستم تنها برای یافتن تو باید به خودت متوسل شد. وگرنه صدف عمر چون منی، حاصلی جز حسرت و خستگی نخواهد داشت. پس، پروردگارم! اینک در آستانه ی درک حقیقت مرا دریاب. از فراق اگر میمیرم، آه سرد سینه ی بی حاصلم بی نام تو راه به جایی ندارد جز پیاده روی در خیابان رویت

خدا رو دوست دارم چون *آی دیش* همیشه روشنه
خدا رو دوست دارم چون به همه *پی ام ها* جواب میده
خدا رو دوست دارم چون حرفای آدم رو *سند تو آل* نمی کنه
خدا رو دوست دارم چون هیچ کسی رو *ایگنور* نمی کنه