ای فروزان گوهــر پاک بقیــع گل پَر پر شده در خاک بقیع کربلا دیده ای و کوفه و شام ای شهید از اثر زهر هشام

خنده بر لب میزنم تا کس نداند راز من .... ورنه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت

میگن تو رسم عاشقی کرب و بلا یه شهر عشق...ولی هوای کربلا دلارو میبره دمشق...

 چه انتظار عجیبی !!! تو بین منتظران هم ... عزیز من چه غریبی!! .. عجیبتر که چه آسان نبودنت شده عادت ......چه بی خیال نشستیم ....نه کوششی نه وفایی ..فقط نشستیم و گفتیم : خدا کند که بیایی

دل من می سوزد که قناری ها را پر بستندکه پر پاک پرستو ها را بشکستندو کبوتر ها راآه کبوتر ها رادل من در دل شبخواب پروانه شدن می بیندمهر در صبحدمان داس به دستخرمن خواب مرا می چیند